Werkgroep Buitenveldert: 29e groepsverslag – ma.8 juni 2009 – 20 uur; aanwezig 10 personen.
Opening en bepaling gespreksonderwerp. De gespreksleider opent de bijeenkomst, heet de aanwezigen welkom en doet melding van de ziekenhuisopname van de huidige penningmeester, die door een ieder sterkte wordt toegewenst, hetgeen aan de de betrokkene zal worden doorgegeven. Hierop volgt de uitnodiging tot het bepalen van een gespreksonderwerp.
A stelt voor te spreken over de vraag wat bij de aanwezigen, in hun gevoel, eigenlijk de meest leerzame soort ervaring is geweest, resp. waardoor je zelf het gevoel krijgt sterker te worden en daarmee beter in staat bent het ‘oude’ verslavingsgedrag werkelijk terzijde te schuiven, resp. te overwinnen:
ervaart ‘men’ bij het afrekenen met verslavingsgedrag en het ontwikkelen van een nieuw leefprogramma het meeste effect van POSITIEVE VORDERINGEN, dan wel door het leren INCASSEREN VAN TEGENVALLERS?
B. opent de ronde en zegt: ik ben vaak erg naief geweest en zag tegenslagen over het hoofd – iemand van vroeger zag mij als boeman – nu denk ik ‘wat een rotwijf’ – was ook niet serieus, er werd over mij heengelopen – nu vind ik een nieuwe balans – laat me niet meer meeslepen, positief of negatief – zoek naar een balans – kijk goed uit wat ik op m’n pad krijg – en relativeer daardoor zowel het positieve als het negatieve.
C. tijdens mijn verslaving leverde alles een reden op om te gebruiken, zowel positieve als negatieve zaken; ik heb daardoor tijdens die periode ook meer levenslessen ervaren dan tijdens de periode zonder verslaving; dus die verslaving heeft mij achteraf gezien toch iets positiefs gegeven; dwingt mij als ’t ware tot het maken van keuzes; van tegenslagen leerde ik trouwens het meest; door de ziekte en dood van mijn vader groeiden we naar elkaar toe…..
D. als ‘ze’ (die tegenslagen) maar niet allemaal tegelijk komen – ik ben erg blij dat ik uit die organisatiewereld ben gekomen – bij het reorganiseren kwam ik in de knel – dat is van vroeger – verbrande ateliers – enorm veel gejat – had ook inbraak niet gezien – hele LP-collectie gejat – krijg dan zo’n destructief gevoel – is vandaag weer redelijk recht gezet – veel eigen schuld – plots al het negatieve tegelijk, o.m. de belasting, etc; is nu opgelost – toen: hart / pols-slag van slag – ken ook ‘t fenomeen: als ‘t te goed gaat, klopt ‘t ook niet…
E. het verschijnsel van alleen maar tegenslagen ken ik niet – ik denk dat ik dan meteen naar de fles zou grijpen….
F. heel af en toe heb ik last van aanvallen van destructie – tegenslag door te hoge verwachtingen ken ik eigenlijk niet zo – als ik niet drink blijf ik stabiel – ik moet wel alle prut opruimen die er nog ligt, maar in principe ben ik daarvoor wel geschikt…voel me dan trouwens actief, alsof ik een stormbaan in tijgersluipgang overtrek….
G. die stormbaan ervaar ik zelf eigenlijk ook, en daarnaast alsof ‘de anderen’ toekijken vanuit de metro; laatst is een kennis overleden – hoe kom ik daaruit zonder gebruik – die kick lijkt groter dan met wel te gebruiken. Hoop trouwens dat die metro minder gaat schudden – kortom, hoop dat ‘t allemaal stabieler wordt…
H. het heeft me aan tegenslagen niet ontbroken – denk vaak: ik moet met die tegenslagen nu iets doen anders ga ik de pijp uit – nu zijn mijn longen slecht – ‘t kan niet zo lang meer duren – er is een constante confrontatie dat ik dingen niet meer kan – word daar soms opeens ook op een pijnlijke manier door verrast – zoals laatst bij de duinen en de bunkers van Ymuiden – kon die duinen absoluut niet meer aan – ervaar dat dan als een enorme tegenslag – van een glas wijn word ik ook misselijk – heb ‘t daar allemaal verrekte lastig mee – maar zal moeten aanvaarden dat ‘t zo is…..heb bovendien veel werk te doen – probeer steeds een goede uitweg te vinden: wil tai-schi en veel gerste/tarwe kiemen en een stuk lopen/mooie, goede dingen, genieten van ‘t leven….
I. Ik ben eigenlijk pas weer dingen gaan onthouden, na het stoppen met gebruik: alles van daarvoor ligt in een roze wolk verscholen: zowel feesten als rampen – het is geen realiteit meer. Maar toen ik eenmaal werd ‘behandeld’ kreeg mijn leven weer kleur en werd het een groot feest: zelfs in de gesloten afdeling van een psychiatrisch ziekenhuis (de Valeriuskliniek in Amsterdam) heb ik tijdloos en volstrekt krom gelegen van de lach en de omringende veiligheid van de zorg, en niet te vergeten het gedrag van de patienten, mijzelf waarschijnlijk net zo goed als de anderen: de (mislukte) ontsnapping vanuit onze gesloten afdeling door de (overspannen) baas van een groot winkelconcern – in pyama op sloffen weggeslopen door de toegangsdeur die even niet goed sloot, en aansluitend zijn terugkeer door een andere deur, achteruit schuifelend, ‘verdekt’ door de knieen gebogen, zich omdraaiend met een teleurgestelde vloek, toen hij merkte dat zijn ontsnapping in het tegendeel was verkeerd. Ja, ik heb toen weer leren lachen en ben daar nog steeds mee bezig: een groot kado…! Wat is eigenlijk belangrijk….?
J. tegenvallers/meevallers, ze waren allebei reden om de fles te grijpen / kwetsbaar ben ik pas als ‘ze’ aan m’n kind komen…: ga over de rooie door een lullig geintje over m’n zoon door de schoonfamilie: vraag is dan hoe gaan we dat oplossen – iets moet er dan gebeuren – – maar ik heb niet naar de fles gegrepen – ben toch maar even trots, overeind gebleven!
Hiermee is de gespreksronde voltooid en krijgt A de gelegenheid te reageren:
A: er gebeuren allerlei volstrekt onverwachte zaken – er overleden min of meer gelijktijdig een oudste en de jongste zus – – en vroeg een goede vrind van mijn zoon of ik weer ging drinken – terwijl ik dat juist ervoer als reden om nou eens precies niet te drinken, maar zelf zo actief mogelijk en met z’n drieen in actie te komen – en aldus naar elkaar toe te groeien – dat voelt dan helemaal niet als zielig – sommige dingen komen op je pad – en als tegenstelling: ik zat indertijd na een periode van zuipen op de bank en besloot toen naar de kliniek te gaan – was dat een resultaat van tegenslagen? de gekozen weg was in ieder geval beter dan weg te lopen….
De gespreksleider dankt voor het onderwerp en ieders inbreng, beeindigt het groepsgesprek, attendeert op de groepspot en sluit de bijeenkomst om 21.30 uur.
Amsterdam, 9 juni 2009.
———————————————————-
